เอกนาม (Monomial)

 คือ นิพนธ์ที่เป็นผลคูณระหว่างตัวเลขหรือค่าคงที่และตัวแปรตั้งแต่ 1 ตัวขึ้นไปและกำลังของแต่ละตัวแปรนั้นไม่น้อยกว่า 0 (มากกว่า หรือ เท่ากับ 0) ซึ่งอยู่ในรูปแบบ

เอกนาม = ค่าคงตัว (ตัวเลขใดๆ) x ตัวแปร (ที่มีเลขชี้กำลังเป็น 0 หรือจำนวนเต็มบวก)

 

ตัวอย่าง  3x อ่านว่า สามเอ็กซ์ หมายถึง 3×x
 -5y อ่านว่า ลบห้าวาย หมายถึง -5×y
 xy อ่านว่า เอ็กซ์วาย หมายถึง x×y
 x2y อ่านว่า เอ็กซ์กำลังสองวาย หมายถึง x×x×y
 xy2z3 อ่านว่า เอ็กซ์วายกำลังสองแซดกำลังสาม หมายถึง x×y×y×z×z×z
 0.6ab4 อ่านว่า ศูนย์จุดหกเอบีกำลังสี่ หมายถึง 0.6×a×b×b×b×b

 

หมายเหตุ1) นิพจน์ (Expression) คือ ข้อความในรูปสัญลักษณ์ เช่น 8, 9a, -4x + 7, a +2b – 3 ฯลฯ
2) 5 เป็นเอกนามตัวด้วย เพราะเราเขียน 5 ในรูปที่มีตัวแปรได้ คือ 5x0  (x0 = 1)3) นิพนธ์ที่ไม่เป็นเอกนาม เช่น
  xy-3 ไม่เป็นเอกนามเพราะ  y มีกำลังติดลบ
 ไม่เป็นเอกนามเพราะเอกนามที่มีตัวแปรอยู่ในรูปเศษส่วนที่กำลังเป็นบวก

4) สัมประสิทธิ์ของเอกนาม คือ ค่าคงที่ที่อยู่หน้าตัวแปร
5) ดีกรีของเอกนาม คือ ผลบวกของเลขชี้กำลังทั้งหมดตัวของแปร
6) a = 1×a   (ตัวแปรใดที่ไม่เห็นตัวเลข ให้คิดว่ามี 1 คูณอยู่ด้านหน้า)
7) x = x1    (ตัวแปรใดที่ไม่เห็นกำลัง ให้คิดว่ามีกำลังเท่ากับ 1)